Saçlı Ahmet Türbesi / Tomb of Sacli Ahmet

     Son yıllarda sevdiğim kırtasiyeler ve kitapçılar bir bir kapanır oldu. Hal böyle olunca koca İstanbul'da, bizlere kala kala üç beş kırtasiye dükkanı kaldı, onlarda, son vergiler ve kur artışından sonra ne yapar bilmiyorum. Hala direnmekte olan sevdiğim birkaç kırtasiyeye girip çıktıkça bakmaya doyamadığım bir kağıt vardı uzun zamandır, Sonunda bu kağıttan bir paket almak nasip oldu ve hızla bundan kendime bir adet defter yapmaya giriştim. Defterimin ilk sayfasına yapmış olduğum resmi ancak bu akşam tarayabildim. Kağıdın kimi özellikleri hayran bırakırken, kimi özellikleri de çok canımı sıktı. Genelde; neyin uzun zaman hayalini kurup da alsam sonu hep hüsran oluyor ve umarım bu sefer öyle olmaz. Henüz daha ilk sayfadayım ve diğer sayfalar karşıma ne sürprizler çıkaracak bilmiyorum. 

     Usually, when i dreamed about something a lot and wait for it to retieve, i generally get frustrated, and this week i lived such kind of a situation again. For a long time, i was planning to get a very famous watercolor paper from my art supplier, but couldn't buy it because of prices. Last week, i decided to bought one and immediately made a sketchbook with using that pages. The result wasn't like i expected and maybe i could be frustrated a little bit. Maybe there is something about paper that i didn't know yet. Is there anyone using Archies watercolor papers, that can help me? The paper is so harsh when i'm using my fountain pen to draw. Could there be anything for that or this is normal when using that paper?

Köşe Büfe / Corner Buffet

Köşedeki döner büfesinin karşısındaki, kafeden çizdim...

çok sıcak bir yaz günü sabahı Taksim Meydan'ı sessiz ve sakindi.

I drew this page from the cafe across the gyro buffet...

On a very hot summerday morning, Taksim Sq. was calm and quiet!

Alışveriş Çizimleri /Shopping Sketches

      Eşim reyonları gezerken genellikle bende kendime çizecek bir şey bulurum ve bu durum sanırım onunda işine geldiği için, genellikle beni bir köşeye paket misali bırakır ve işi bittiğinde aynı noktadan alır. Bu şekilde o rahat rahat alışveriş yaparken, benimde defterimde yeni bir resim oluyor. Bu seferki Denizler kitabevinin olduğu binaya ait, çizim esnasında zor anlar yaşadığım için sahnenin sadece bu kadarı kayıt altına alınabildi ne yazık ki. 

     Now me and my wife started to practice a new method. When she starting the shopping, i find a place or scene to draw and she can do her shopping without bothering or complaining. Before shopping, she left me somewhere and after her job finished, tooks me from same place. With that method, in same time period, we can do our favourite jobs in same time without complaining to ecah other. This is one of my sketches rom that shopping adventure.

street coffee

Eskiz defterimden bir başka sayfa. Istanbul sokaklarında bir kahve molasından..

Another page from my sketchbook...from a coffee break in the streets of Istanbul..

Eskiz-Sketch

 Bu sayfadaki ilk eskizim...Eskiz defterimdeki ilk çalışmalardan da biri...Hatırlıyorum... çamaşır makinesi servisinin tam karşısındaki küçük kahve  dükkanından çizmiştim.

     This is my very first sketch on this page...It is also one of my early drawings from my sketchbook...I remember...I have drawn this sketch from a small coffee-shop right across the washing machine service.

Have You Ever Thought About Your Payload Capacity?

   Soğuk havanın en güzel yanı montlu gezmek, montla gezerken insanın taşıma kapasitesi bir hayli artıyor. Bu durumda bir cebe okunacak kitabı, bir cebe defteri, üst ceplere de bir adet dolmakalem, bir adet mekanik kalem koyunca, canınızın sıkılacak vakti kalmıyor. İşte böyle gezinirken Eyüp sokaklarında, işte bu dönerviye takıldı gözlerim ve hemen karşıda bir bank görünce, oturdum ve çizmeye başladım. Daha önce kullandığım hiçbir kağıt bu kadar dokulu olmadığı için biraz zor oldu boyayı kontrol etmek, diğer bir sıkıntıda taradığımda kağıt üzerindekinden çok farklı bir şekle büründü görüntü. Bu konuda biraz çalışmam gerekiyor sanırım.

     Best part of cold weather is wearing coats. When walking around the city, coats increase my payload capacity to maximum level. Generally, below two pocket reserved for a reading book and a sketchbook, upper pockets for drawing and writing instruments, and with my back-pack, i never worry about boring. Today, when i walking in the streets of Eyup -like a mobile studio- incidentaly, this restaurant catched my eyes, then looked around and find something to sit. I hope, you'll like the result.  

5 Mart 2017: hava güzel, günlerden pazar. Herkes dışarda. İstanbul'a her ziyaretimde Kadıköy sokaklarında dolanmaktan ayrı keyif alıyorum. Bu sefer yeni açılan Zoo Kadoköy ilgimi çekti, zaten köşe binaları hep sevmişimdir. Uzun zamandır burada Çiçekİşleri dükkanı vardı. İşletmecileri şimdi o dükkanı çok eğlenceli bir tasarım ile kafeye çevirmiş, Çiçekİşleri'ni ise tam karşı dükkana taşımışlar. Yine "One Week 100 People" iddasına uygun bir manzara var. İnsanlar çok hızla hareket ediyor, her baktığımda sahne değişmiş oluyor. Biraz işimi kolaylaştırmak için hemen bir fotoğraf çektim. Hızlıca çizimler yaptım. Akşam kaldığım otel odasına dönüp de dinlenirken tekrar açtım o sayfayı. Çektiğim fotoğrafa bakarak biraz detaylandırma ve renklendirme yaptım.

5th March 2017: it's a sunny sunday. The streets are really crowded. That's a good catch for "One Week 100 People" challenge. I always love to walk in and discover the streets of Kadıköy. The green corner building attracted me this time. It's a new cafe called "Zoo Kadıköy" and has a really alive interior design. The scene is a great match for "One Week 100 People" challenge. I have roughly sketched there and took a photo to capture the colors and the people around. When I returned my hotel room at night for some rest, I added some details and some color to my sketch. 

6 Mart Pazartesi günü Süreyya Operası'nda Ulusal Best Yarışması konseri vardı. Finale kalan 6 genç bestecinin eserini dinledik. "One Week 100 People" iddaasına uygun bir sahne vardı, defterim de yanımdaydı, hemen çıkarıp eskizledim. Aslında müzisyenler ve enstrümanları ufak hareketler dışında pek hareket etmediği için çok zorlanmadım. Yanımdaki koltuk da boştu. Tek zorlayıcı tarafı ışığın az olması ve ses çıkarmadan çizim yapmak oldu. Bir kaç dakika içinde çizimi tamamladım, renklendirmeyi ise ertesi gün yaptım.

There was a concert in Sureyya Opera House in Bahariye on the 6th of March. Actually, it was the final of a competition. The orchestra played the final compositions. There was this challenge of "One Week 100 People" challenge that day. The scene was quite still and I have had my sketchbook with me. That's great news. I drew that scene in a couple minutes. Next day, I added the colors.

First Page Of a New Sketchbook

     Her ne kadar kendime, elimdeki defterleri bitirmeden yenilerine geçmeyeceğime dair söz vermiş olsam da, dün dayanamadım ve evden çıkarken, yaptığım defterlerden birini çantama attım. Sabah olmasına rağmen tren bayağı sakindi ve bu kıymetli anı elimden geldiğince yakalamaya çalıştım.

     Yesterday, Although I promised myself that I wouldn't use a new book without finishing my half used books, i couldn't resist the attraction of my self-made sketchbooks and decided to test one of them. When i'm going outside, bagged one of them , then got on a train.  Train was so quiet,-that's nearly impossbile in Turkey- and don't want to miss that oppurtunity and try to capture that precious moment. 

ONE WEEK 100 PEOPLE 2017

How is your ONE WEEK 100 PEOPLE days? Here my first 45 people, and now just 55 people left behind. Step by step, i feel, i'm drawing people more confidently, at least, now i'm not afraid of drawing them bad. Even most of them horrified, i gain lots of thing from that work, thanks a lot to Marc Taro Holmes for starting such a beautiful event.